Ben ne edeyim tarkan i markani
Ben sana hayranim Efendim,
Resimlerin bile nurdan kandil sanki,
Aydinlatir gece gündüz odami.
Bu güne dek layik kimse bulamamistim, resimlerini asıp hayrani olacağim.
Ta ki seni görüp duyuncaya dek, yoktu gönlüme tek girecek fani.
EY DEVRİMİZİN İMAMI, EY YÜCE SULTANIM, EL-EKBER ÜNVANLIM,
Hayraninim hemde ölürcesine sevdigini duyunca delirircesine.
Sana inandım kalbim kanaat etmisti senin Mehdiliğine,
Namaz kılmış görememiştim, zaman kaybetmek istememiştim,
Sultanim rüyamda görmeden tabii olustumya sana...
Sonra içime ateş düşmüştü; “ ya kabul etmediyseniz beni?”
Sizi görmek istemiştim ama ne çare uyuyamamıştım bile heyecanla
İllede görmeliydim, tekrar tekrar denemistim namaz kila kila,
Gelmemistin ya hani, aglamiştim resmine baka baka,
Kabul etmedinmi yoksa efendim beni dergahına..
Layik değilmiyim senin sevdana,
Efendim ne olur bir umut demistim yalvarircasina,
Dertleşmiştim resimlerinle ta ki sabaha,
Artik bitab düşmüştüm dalmıştım zikirle uykuya,
Geldiniiizzz, geldiniz efendim, balkonumuzdaki çiçeklerin arasina,
Hurilerle doluydu etrafiniz, lütfedip baktiniz bu kara surata,
Sonra gülümseyerek baktiniz gözyaşıma, bir kenara çekilip, sessiiiz size bakışıma,
Fark ettiniz beni, o hayran bakışlarımı, zavallıca kenara çekilip size sokulamayışımı,
Gözlerimin içine baktınız, ÖLÜRÜM BIR TEBESSÜMÜNÜZE EFENDIM ÖLÜRÜM,
Tebessüm edip; ‘BIZDE SENI COK SEVIYORUZ’ dediniz efendimiz
Kurban olurum bakışına o tatlı gülüşüne
EFENDIM ÖLÜRÜM KAPINDA KÖLEN OLURUM!!!
Nasıl teselliydi bu böyle, KURBAN OLAYIM GADAN ALAYIM...!!!
Dünya, mal , mülk, makam ,şan, şöhret, yar.......
GAYRI BİRŞEY İSTEMEM..., BEN TALİBİM SENİN SEVGİNE..., ANCAK, O ZAMAN OLURUM BAHTİYAR….!!!!

WOESLAT

N. ASLAN